Wrocław, 7.05.2018 r.

Pierwsi w Europie przeszczepili rzepkę u chorego z guzem olbrzymiokomórkowym

Na sali operacyjnej w czasie przeszczepu, było dwóch Szymonów Draganów ojciec i syn, wspierający się w trakcie tego zabiegu.


Zabieg wykonywany był przez zespół w składzie: dr Szymon Dragan (ortopeda), dr Krzysztof Zimmer (mikrochirurg), lek. Łukasz Mucha (ortopeda), nadzorujący zabieg - prof. Szymon Dragan (ortopeda), Paweł Mikołajczyk (pielęgniarz instrumentariusz), Krystyna Molka (pielęgniarka instrumentariuszka pomagająca), lek. Hanna Gordziewicz (anestezjolog), Małgorzata Perec (pielęgniarka anestezjologiczna).


prof. Szymon Dragan, Kierownik Kliniki Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu

Unikalność operacji polega na tym, że została ona wykonana u pacjenta, który był leczony z powodu guza olbrzymiokomórkowego, zajmującego tylko rzepkę. Standardowo wykonuje się u takich pacjentów wycięcie guza i uzupełnienie loży po nim przeszczepami kostnymi lub materiałem kościozatępczym. Czasami stosuje się także endoprotezy poresekcyjne. W tym przypadku było to niemożliwe, trzeba było zrekonstruować tzw. aparat wyprostny, by możliwe było u pacjenta prostowanie stawu kolanowego. W związku z tym podjęliśmy decyzję o przeszczepie. Materiał do przeszczepu został przygotowany przez bank tkanek RCKiK w Katowicach.

To była dość długa droga. Nie była to decyzja podejmowana w przeciągu kilku dni, tylko kilku miesięcy, z dużymi wątpliwościami, z prześledzeniem piśmiennictwa, literatury, z wyjaśnieniem każdego kroku tego zabiegu operacyjnego.

Było to duże wyzwanie. Mieliśmy zastosować przeszczep allogenny, pobrany ze zwłok. Nie wiedzieliśmy, czy się „przyjmie”. Podjęliśmy decyzję, że nie będziemy stosowali żadnej immunosupresji, czyli nie będą osłabiane siły odpornościowe organizmu po to, żeby ułatwić funkcjonowanie przeszczepu. Poza tym nie wiedzieliśmy, jak zachowa się martwa kość – przeszczepiona w „żywy” staw kolanowy i czy osiągniemy założony cel. Czy pacjent wróci do pracy i czy będzie normalnie funkcjonował?

Mieliśmy świadomość, że są to bardzo rzadkie operacje. Wcześniej, zgodnie z naszą wiedzą, tylko jedna taka operacja była przeprowadzona w guzie olbrzymiokomórkowym, ale jesteśmy chirurgami, pracujemy w jednym z najlepszych szpitali w Polsce, jeżeli nie w Europie Środkowowschodniej. Szpital jest wspaniale wyposażony i jednocześnie dąży do tego, żeby stworzyć tutaj centrum doskonałości w wybranych dziedzinach medycyny, zwłaszcza ortopedycznej.


Dr Szymon Dragan, Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu

40-letni pacjent, po urazie skrętnym stawu kolanowego trafił na ostry dyżur – tam został zdiagnozowany, zaopatrzony zgodnie z wytycznymi postępowania po urazie skrętnym kolana i przypadkowo została u niego zlokalizowana zmiana w rzepce. Pacjent później diagnozował się w poradniach ortopedycznych i na pewien czas zaniechał leczenia, wrócił do naszej kliniki z silnym bólem kolana wynikającym z nowotworu, który znajdował się w rzepce. Guz był izolowanym nowotworem, nie przekraczał granic rzepki. Pacjent zakwalifikowany został do leczenia operacyjnego. Ze względu na silny ból nie mógł pracować. Uniemożliwiało mu to normalne funkcjonowanie.

Tego typu guz występuje dosyć często w ortopedii, natomiast w tej lokalizacji jest bardzo rzadki. Niewiele takich nowotworów w przeciągu ostatniego wieku zostało opisanych, te ilości, zgodnie z literaturą, nie przekraczają 150 przypadków. Nie było możliwości klasycznego leczenia, typowego dla tego typu nowotworu. W związku z tym poszukiwaliśmy innowacyjnych rozwiązań takich, które by pozwoliły pacjentowi na powrót do normalnej funkcji stawu. Zastanawialiśmy się, co możemy dla pacjenta zrobić i doszliśmy do wniosku, że właśnie tego typu metoda, czyli przeszczep całego aparatu wyprostnego stawu kolanowego – łącznie z rzepką, czyli kością zajętą przez nowotwór, będzie najrozsądniejszym rozwiązaniem. Było to oczywiście pewne ryzyko, bo zgodnie z naszą wiedzą jest to drugi tego typu zabieg wykonany na świecie przy tym rozpoznaniu. Problemy mogły być bardzo różnorodne, łącznie z odrzuceniem przeszczepu, brakiem wgajania się części kostnych. Pacjent mógł też nie zaakceptować tego przeszczepu. Na szczęście wszystkie badania kontrolne wykazują prawidłową funkcję i przebudowę przeszczepionego aparatu. Nowotwór mieścił się w rzepce. Została ona w całości usunięta. Na szczęście nie znaleźliśmy żadnych cech „przejścia” nowotworu poza rzepkę.

Z tego, co udało nam się ustalić jest to drugi tego typu zabieg na świecie – pierwszy wykonany w Europie. Pierwszy na świecie był wykonany w Indiach (jest on opisany w amerykańskim czasopiśmie), było to kilka lat temu. Mamy nadzieję, że niebawem ukaże się także nasz opis przypadku.


Pacjent:

Moje problemy pojawiły się przed trzema laty. Zacząłem jeździć na rolkach. Dosyć często, praktycznie codziennie – tak mi się spodobało to jeżdżenie. Po pewnym czasie zacząłem odczuwać bóle w prawym kolanie. Podejrzewałem, że to jest związane z jazdą na rolkach, że za dużo jeżdżę. W sumie nic z tym nie robiłem, pomyślałem, że jak przestanę jeździć, to się będę lepiej czuł, ale wchodząc po schodach – potknąłem się i wtedy właśnie się zaczęły moje problemy z nogą.

Nowotwór, usłyszałem pierwszy raz, kiedy dostałem wyniki biopsji. Wtedy dowiedziałem się, że to jest guz olbrzymiokomórkowy. Wtedy poczułem żal do losu, że to akurat mnie spotkało w tak młodym wieku. Opcja przeszczepu i możliwość leczenia, która pomoże mi zachować mobilność stawu kolanowego pojawiła się dwa lata temu. Na początku się bałem, jak to będzie? Czy to się w ogóle sprawdzi? Jak to będzie wyglądać? Czy ja zachowam mobilność tego stawu.

Pól roku po operacji wróciłem do pracy. Nic mnie nie boli. Czuję się super. Wróciłem do pełnej sprawności fizycznej. Może nie mogę uprawiać aktywnie sportu, bo to jednak jest związane z tym, że trzeba tę nogę oszczędzać. Staram się jednak korzystać aktywnie z wypoczynku – spaceruję, troszkę jeżdżę na rowerze, mogę wykonywać takie nie obciążające stawu kolanowego czynności. Czasami myślę o tym, że mam czyjąś rzepkę w sobie. Cieszę się, że ktoś mi pomógł i że w tej chwili medycyna ma takie możliwości.

Informacja prasowa

Lekarze z Kliniki Chirurgii Urazowej i Chirurgii Ręki Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu zdecydowali się na rzadki zabieg rekonstrukcji uszkodzonego nerwu kulszowego z użyciem nerwów pobranych od zmarłego dawcy, by pomóc w powrocie do pełnej sprawności policjantowi, który został ranny podczas strzelaniny w Wiszni Małej. .

- Leczenie ran postrzałowych obarczone jest dużym ryzykiem wystąpienia powikłań – tłumaczy specjalista chirurg – ortopeda dr Jacek Martynkiewicz. - Składa się z dwóch etapów, pierwszy to - leczenie zagrożeń życia, drugi to rekonstrukcja utraconych funkcji organizmu.

Pierwsza operacja odbyła się 11 grudnia. Polegała na oczyszczeniu rany postrzałowej, usunięciu odłamków kości udowej oraz wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego. Podczas zabiegu lekarze ocenili także charakter i stopień uszkodzenia nerwu kulszowego.

- W trakcie pierwszej operacji stwierdziliśmy ubytek ciągłości części strzałkowej nerwu kulszowego wynoszący 7 cm – mówi specjalista chirurg – ortopeda prof. Jerzy Gosk. - Postrzał spowodował uszkodzenie wszystkich tkanek z wyjątkiem naczyń krwionośnych: skóry, więzadeł, mięśni, kości oraz nerwów. W związku z tym zaproponowaliśmy pacjentowi znaną z amerykańskiej literatury medycznej rekonstrukcję nerwem pobranym od dawcy zmarłego.

8 lutego odbył się drugi zabieg - rekonstrukcji nerwu kulszowego. Po wycięciu kikutów części strzałkowej nerwu kulszowego ubytek ciągłości nerwu wynosił 10 cm. Konieczna była również resekcja części piszczelowej nerwu kulszowego z uwagi na wytworzenie się nerwiaków w poszczególnych pęczkach nerwowych. Pacjent został przebadany i przygotowany według standardowej procedury biorców Polatransplantu. Nerw obwodowy pobrany został od dawcy zmarłego po stwierdzeniu śmierci pnia mózgu. Nerw dawcy został wszyty techniką mikrochirurgiczną. Przez jakiś czas po zabiegu konieczna jest terapia immunosupresyjna – zapobiegająca odrzutowi.

- Zastosowana przez nas metoda daje największe szanse spośród wszystkich znanych - mówi specjalista chirurgii ręki dr Adam Domanasiewicz. - Dziś już z całą pewnością można powiedzieć, że pacjent powoli wraca do zdrowia. Czeka go jeszcze intensywna i długotrwała rehabilitacja. Jest także pod stałą opieką lekarzy z Kliniki Chirurgii Urazowej i Chirurgii Ręki. O pełnym sukcesie będzie jednak można powiedzieć dopiero za kilkanaście miesięcy.

Regeneracja nerwu kulszowego powinna nastąpić po ok dwóch latach.

- Gdyby nie ten zabieg pacjent nie miałby szans na normalne życie – tłumaczy dr Jacek Martynkiewicz. – Nie mógłby pozwolić sobie na poruszanie się bez ortezy i wysiłek fizyczny. Jeszcze większym problemem byłaby higiena – kończyna wymagałaby wielu zabiegów, by nie doszło do infekcji. Największy problem stanowiłby przykurcze stawowe i zaniki mięśniowe oraz brak czucia i ewentualne związane z tym urazy.

Rekonstrukcję nerwu wykonał prof. Jerzy Gosk w asyście doktorów: Jacka Martynkiewicza, Adama Domanasiewicza, Szymona Manasterskiego oraz przy wsparciu zespołu anestezjologicznego oraz pielęgniarskiego. Zabiegi operacyjne i leczenie pacjenta są refundowane przez NFZ. Dodatkowe koszty leczenia (nieobjęte procedurą) szpital pokrył ze środków własnych.

Z literatury naukowej wynika, że to pierwszy przeszczep nerwu nie tylko w Polsce, ale także w Europie.

Dotychczasowe rekonstrukcje nerwów:

Doktor Susan E. Mackinnon w 1988 USA - pierwsza na świecie przeprowadziła rekonstrukcję pourazowego ubytku nerwu kulszowego nerwem pobranym od dawcy zmarłego u 8 - letniego chłopca. Do 2018 r. – wykonano kilkanaście rekonstrukcji nerwu.

Monika Kowalska
rzecznik prasowy
tel. 662 232 599
e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Pierwszą taką operację, na pożyczonym sprzęcie przeprowadziliśmy w 2013 r. – mówi prof. Wojciech Kielan, kierownik Kliniki Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej USK. - Od tego czasu czyniłem starania o jego zakup. Wreszcie szpitalowi udało się pozyskać środki na zakup własnego sprzętu. Od wielu tygodni przygotowujemy się do tej operacji pod okiem doświadczonych kolegów ze Śląska.
Prof. Kielan podkreśla, że na każde 100 osób, które zgłaszają się do USK z rozpoznaniem raka trzustki tylko ok. 15 proc. kwalifikuje się do radykalnego zabiegu operacyjnego, a ok. 85 proc. z nich już tylko do zabiegów paliatywnych.
- Nie można u nich usunąć guza w tradycyjny sposób, bo jest za duży i nacieka na inne naczynia, które w trakcie operacji mogą zostać uszkodzone – dodaje chirurg. Urządzenie NanoKnife to także szansa dla chorych z pojedynczymi przerzutami w wątrobie. Wykorzystuje się go także do leczenia raka prostaty, kiedy zabieg chirurgiczny nie jest już możliwy.

Metoda NanoKnife jest bardzo bezpieczna dla pacjentów, choć pacjent musi być operowany w znieczuleniu ogólnym, co stanowi zawsze ryzyko. W trakcie operacji można poszerzyć jej zakres o wycięcie węzłów chłonnych oraz wykonanie koniecznych omijających zespoleń. Ta metoda jest najlepsza w przypadku pojedynczych zmian, ale także u pacjentów ze zmianami przerzutowymi daje szansę na pomoc.
System NanoKnife wytwarza serię mikrosekundowych impulsów elektrycznych w celu wytworzenia ubytków w błonach komórkowych, co powoduje utratę homeostazy, a następnie śmierć komórki. Impulsy elektryczne są aplikowane w tkance za pomocą elektrod o kształcie igieł. Zabieg odbywa się pod kontrolą USG śródoperacyjnego. W wyniku zastosowania odpowiedniego napięcia, komórki nowotworowe zostają nieodwracalnie uszkodzone i obumierają. Badania dowodzą, że naczynia krwionośne i nerwy w rejonie uszkadzanych przez NanoKnife komórek nowotworowych zachowują swoją żywotność, co czyni z tej metody często jedyną perspektywę terapii w miejscach dotychczas trudnych do leczenia chirurgicznego.

Zabieg nie jest refundowany. Do każdej operacji potrzebny jest zestaw igieł jednorazowych, których cena to ok. 18 tys. złotych.

Mamy nadzieję, że w niedalekiej przyszłości metoda ta będzie podlegała refundacji przez Narodowy Fundusz Zdrowia – mówi prof. Wojciech Kielan. - Jako ośrodek akademicki, w którym jest leczona bardzo duża liczba chorych z chorobami nowotworowymi trzustki musimy stworzyć pacjentom dostęp do najnowszych metod leczenia.

Klinika Ginekologii i Położnictwa Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu otrzymała nowoczesne urządzenie diagnostyczne do wykrywania zmian przednowotworowych na szyjce macicy. Urządzenie ZedScan ufundowało Miasto Wrocław, które od lat wspiera nasz szpital. To pierwsze takie urządzenie w Polsce. Jego koszt to ok. 50 000 zł.

- Miasto Wrocław chętnie wspiera wczesne wykrywanie chorób nowotworowych, zarówno poprzez własne programy profilaktyczne jak i zakupy sprzętu dla jednostek medycznych. Jest nam niezmiernie miło, iż dzięki naszemu wsparciu możliwe jest diagnozowanie pacjentek z podejrzeniem raka szyjki macicy z wykorzystaniem po raz pierwszy w Polsce tak innowacyjnych urządzeń medycznych - mówi, Magdalena Piasecka, Wiceprezydent Wrocławia.

Badanie jest bezbolesne. Wykonywane jest w trakcie Kolposkopii, która polega na oglądaniu nabłonka szyjki macicy pod dużym powiększeniem, przy pomocy urządzenia – kolposkopu.

- Dzięki nowemu urządzeniu ZedScan zmiany nowotworowe będzie można wykryć na wcześniejszym etapie co znacznie zwiększa możliwość całkowitego wyleczenia pacjentek – mówi prof. Mariusz Zimmer, Kierownik Kliniki Ginekologii i Położnictwa USK. – Na badanie zgłaszać się mogą wszystkie pacjentki, które mają nieprawidłowy wynik cytologii.

USK testuje obecnie również najnowocześniejszy – mobilny kolposkop. Kolposkopia to prosta i nieinwazyjna metoda stosowana u pacjentek z nieprawidłową cytologią, która pozwalana na wykrycie obszarów podejrzanych, pobranie biopsji następnie małoinwazyjne leczenie na wczesnym etapie zaawansowania choroby.

Urządzenie ZedScan wykorzystuje zjawisko zmniejszonego oporu elektrycznego w nabłonku szyjki macicy, w którym rozpoczyna się proces nowotworowy. Dzięki ZedScan możliwe jest wykrycie ponad 20% więcej zmian przednowotworowych aniżeli w czasie samej kolposkopii. Urządzenie wskazuje też precyzyjnie obszar najbardziej podejrzany, z którego powinniśmy pobrać wycinki do badania histopatologicznego - mówi dr Wojciech Homola koordynator badań w Klinice Ginekologii i Położnictwa USK.

Wskazania do badania:

• kiedy wynik badania cytologicznego jest nieprawidłowy
• przy wykryciu infekcji HPV;
• kontrola po leczeniu zabiegowym zmian na szyjce macicy
• w celu kontroli poprzednich nieprawidłowych zmian w badaniu kolposkopowym.

Przygotowanie do badania

• Na kilka dni przed badaniem nie powinno się współżyć, wykonywać irygacji pochwy ani poddawać badaniu ginekologicznemu. Mogłoby to spowodować trudności w ocenie szyjki macicy. Ponadto badania nie przeprowadza się w trakcie miesiączki. Przed badaniem należy poinformować lekarza o uczuleniu na jod oraz skłonnościach do krwawień (o ile występują). Kolposkopię przeprowadza się na fotelu ginekologicznym w takiej samej pozycji jak przy badaniu. Jeżeli w czasie kolposkopii lekarz zobaczył podejrzane obszary, od razu może pobrać z nich małe wycinki do badania histopatologicznego. Całe badanie trwa kilkanaście minut. Przed badaniem konieczna jest rejestracja.

Kontakt z kliniką w sprawie badań kolposkopowych oraz badania ZedScan:

• Dr n. med. Wojciech Homola
• Telefon: 71-733-15-79
• email: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

12 stycznia w Klinice Kardiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu wykonano pierwsze na Dolnym Śląsku zabiegi wszczepienia bezelektrodowych stymulatorów serca. Operatorami byli lek. Marcin Dzidowski i dr hab. Wiktor Kuliczkowski. Dwoje pacjentów w dobry stanie opuściło po kilku dniach Klinikę.

- W tych szczególnych przypadkach, zastosowanie u obu pacjentów nowatorskiej metody było zabiegiem ratującym życie - mówi prof. Andrzej Mysiak, kierownik Kliniki Kardiologii.

Najsłabszym ogniwem obecnie stosowanych stymulatorów serca są elektrody wewnątrzsercowe. W większości przypadków elektrody stymulatorów wprowadzane są do serca przez układ żylny oraz implantowane bezpośrednio w obrębie prawego przedsionka i prawej komory serca. Powikłania mogą być związane z samą procedurą implantacji, uszkodzeniu mogą ulegać także elektrody, stanowiąc w niektórych sytuacjach punkt wyjścia do infekcji skutkujących odelektrodowym zapaleniem wsierdzia i uogólnioną sepsą. Wystąpienie tego rodzaju powikłań zmusza najczęściej do usunięcia elektrod wraz z całym układem stymulującym, co jest zabiegiem wysokiego ryzyka, możliwym do wykonania wyłącznie w wysokospecjalistycznych ośrodkach.

Rozwiązaniem tych problemów stała się możliwość zastosowania stymulatorów bezelektrodowych. Stymulatory te są o 93% mniejsze od stosowanych dotychczas urządzeń i przypominają gabarytami dużą kapsułkę. Sam stymulator pełni w tym wypadku także funkcję elektrody. Ze względu na jego małe rozmiary, jest on w całości wszczepiany do serca. Urządzenie wprowadza się przez żyłę udową i lokalizuje na przegrodzie międzykomorowej od strony prawej komory serca. Jak wynika z obecnych doświadczeń ryzyko infekcji związanej ze wszczepieniem urządzenia jest w tym wypadku minimalne, a zabieg ma porównywalny profil bezpieczeństwa i skuteczności do implantacji wykonywanych dotychczas. Szacowany czas pracy tego rodzaju stymulatora wynosi około 12. lat. Ważnym aspektem jest też możliwość wykonywania u pacjentów z implantowanym wcześniej stymulatorem bezprzewodowym, koniecznych z różnych przyczyn badań za pomocą rezonansu magnetycznego. Tego rodzaju stymulator można stosować obecnie tylko u chorych wymagających wyłącznie tzw. stymulacji jednojamowej, czyli tylko komór serca; prace nad bezelektrodową stymulacją przedsionków są jednak już zaawansowane.

fot. Marcin Protasiewicz USK .

1 grudnia 2017 roku Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu zostanie połączony z drugim szpitalem klinicznym Uniwersytetu Medycznego SPSK nr 1 (tzw. kliniki). Połączone szpitale będą miały 1628 łóżek, 39 klinik oraz blisko 4700 pracowników. USK po połączeniu będzie jednym z największych szpitali w Polsce.

Od grudnia połączony szpital będzie działać pod jedną nazwą Uniwersytecki Szpital Kliniczny. Pacjenci nie odczują zmiany – nadal korzystać będą z usług swoich specjalistów. Kliniki pozostają w swoich lokalizacjach. Żadne oddziały, nawet te, które się dublują, jak ginekologia, neonatologia, chirurgia czy intensywna terapia nie zostaną zlikwidowane. Zmiana będzie miała charakter administracyjny. – To duże wyzwanie organizacyjne – przyznaje dyrektor Piotr Pobrotyn, który będzie zarządzał połączonym szpitalem uniwersyteckim. Trzeba będzie scalić systemy informatyczne, ujednolicić procedury, połączyć administrację – wylicza Pobrotyn. I podkreśla, że ma już doświadczenie w skutecznym łączeniu bazy klinicznej. Przed siedmiu lat zakończył się proces konsolidacji 13 klinik w jeden szpital przy ul. Borowskiej. Przed dwoma laty na Borowską do Przylądka Nadziei przeniosła się Klinika Hematologii Dziecięcej.

Zmiany będą miały głownie charakter administracyjny. Połączenie wpłynie na optymalizację kosztów administracyjnych, co spowoduje, że będzie więcej pieniędzy na leczenie pacjentów. Będzie jedna dyrekcja, jeden główny księgowy jedna wspólna kuchnia itd. Dzięki efektowi synergii i skali oszczędnościom będzie można kupić lepszy sprzęt i aparaturę, by leczyć pacjentów.
Pracownicy administracji mają gwarancję, że nie stracą pracy przez najbliższe 12 miesięcy. Dyrekcja liczy, że w tym czasie część z nich przejdzie na emerytury, a na ich miejsce nie będą zatrudniani nowi. Organizacyjnie połączenie umożliwi skuteczniejsze wykorzystanie kadry medycznej. Połączony szpital będzie miał także lepszą pozycję negocjacyjną przy realizacji inwestycji czy zakupach i tym samym może liczyć na oszczędności.

W pierwszym okresie połączone kliniki będą działać w swoich obecnych lokalizacjach. Docelowo jednak w szpitalu przy ul. Borowskiej ma powstać pawilon „C”, do którego zostaną przeniesione wszystkie kliniki z przyłączonego SPSK1. To jednak przyszłość, gdyż koszt budowy nowego pawilonu to 550 mln zł. Szpital od wielu lat stara się pozyskać środki na tę inwestycję. – Zalety umieszczenia wszystkich oddziałów w jednym miejscu są oczywiste – mówi Piotr Pobrotyn. - To nie tylko oszczędność pieniędzy i czasu, ale także większy komfort dla pacjentów, którzy w jednym miejscu będą mieli dostęp do wszystkich specjalistów.

W sobotę 4. listopada na wrocławskich Bielanach odbyła się akcja szycia poszewek na poduszki dla małych pacjentów leczonych na oddziałach pediatrycznych w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu. Organizatorem imprezy były Aleja Bielany oraz IKEA Wrocław.

Wśród uczestników nie mogło zabraknąć pracowników USK. Szyć jaśki przyjechały prof. Alicja Chybicka, kierownik kliniki Przylądek Nadziei USK oraz Maria Hatamnejad opiekująca się małymi pacjentki w Klinice Nefrologii Pediatrycznej USK. W ciągu ośmiu godzin szycia na 10 stanowiskach powstało blisko 300 poszewek. Przed rozpoczęciem imprezy anonimowy darczyńca przekazał dodatkowo 100 poszewek dla dzieci leczonych we wrocławskiej placówce. Pomysłodawczynią akcji jest Natalia Bielawska, mama 5-letniego Bruna i autorka bloga Ekoubranka. Akcja powstała spontanicznie, kiedy w 2013 r. podczas pobytu z synkiem w szpitalu zauważyła, że brakuje poszewek. Kilka dni później poprosiła znajome blogerki o pomoc w uszyciu kolorowych poszewek. Efekty akcji oraz radość dzieci przerosły najśmielsze oczekiwania i dlatego Natalia postanowiła rozszerzyć działania także na inne miasta. Dzięki akcji „Uszyj Jasia” do szpitali, domów dziecka i hospicjów w całej Polsce trafiło już około 12 000 poszewek.

Wczoraj, 23 października, podczas Gali XIII Forum Rynku Zdrowia, poznaliśmy Laureatów Portretów Polskiej Medycyny 2016. Wyróżnienia od dwunastu lat przyznawane są przez dziennikarzy miesięcznika i portalu Rynek Zdrowia. Laur główny - Portret w kategorii Lider Rynku Zdrowia odebrał dr Adam Domanasiewicz z Kliniki Chirurgii Urazowej i Chirurgii Ręki Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. Jana Mikulicza-Radeckiego we Wrocławiu.

Dr Adam Domanasiewicz odbierając nagrodę powiedział: - Otrzymałem wyróżnienie Lidera Rynku Zdrowia, ale to nie jest nagroda indywidualna, bo lider reprezentuje zespół. Muszę więc podziękować jako lider dyrektorowi szpitala Piotrowi Pobrotynowi, który zdecydował się zainwestować w projekt - jak niektórzy uważali - z gatunku „mission impossible”. Dziękuję także profesorowi Jerzemu Goskowi, szefowi Kliniki Chirurgii Urazowej i Chirurgii Ręki oraz jego zespołowi za zaufanie i przyjęcie mnie do tego grona. Działaliśmy niepokornie, bo choć sam jestem człowiekiem pokornym wobec praw natury, to niepokornym wobec praw ludzkich. Kreatywność zespołu i moja polegała na tym, że odróżniliśmy, to co jest rzeczywiście niemożliwe od tego, co się tylko powszechnie wydaje niemożliwe.

To piąty portret Polskiej Medycyny przyznany przez Rynek Zdrowia lekarzom i menadżerom USK. Wcześniej otrzymał go: Piotr Pobrotyn, prof. Alicja Chybicka, dr hab. Paweł Tabakow oraz prof. Andrzej Kübler.
www.rynekzdrowia.pl

10 km z atestem PZLA – to dystans, który pokonają uczestnicy Biegu Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Kolejną edycję zaplanowano 30 września. Start i meta mieścić się będą przy Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym na ul. Borowskiej 213. Bieg będzie wspierał zbiórkę pieniędzy na operację wszczepienia implantu dla 14-letniej Darii.

– Do udziału w zawodach zapraszamy całe rodziny, poza konkurencjami dla dorosłych biegaczy przewidzieliśmy także biegi dla dzieci na trzech dystansach: 400, 800 i 1200 metrów – wyjaśnia główny organizator dr hab. Tomasz Zatoński.

Cały dochód z BUMKids przeznaczony zostanie dla Darii. Dziewczynka uczy się w gimnazjum w Oławie, ale jej życie bardzo się różni od życia rówieśników. Wymaga opieki wielu specjalistów: endokrynologa, okulisty, nefrologa, ortopedy, kardiologa i laryngologa. Tym, co najbardziej przeszkadza Darii, jest poważny niedosłuch. Wykryto go podczas przesiewowych badań słuchu przeprowadzanych u każdego noworodka. By jej pomóc, wystarczy jeden zabieg wszczepienia implantu, ale niestety procedura nie jest refundowana. Potrzebujemy 30 tysięcy złotych. Poza przekazanymi opłatami startowymi najmłodszych uczestników, organizatorzy prowadzą też zbiórkę i planują licytacje, z których dochód przeznaczony będzie dla Darii.

Pomóc może każdy. Pieniądze można wpłacać już teraz na konto Fundacji „Biegaj dla Zdrowia”, nr konta – Raiffeisen Bank Polska S.A.: 21175000120000000029151717 z dopiskiem „Pomóż Darii usłyszeć”.

– Bieg Uniwersytetu Medycznego to, poza kategoriami open, także rywalizacja pracowników szpitali, lekarzy, fizjoterapeutów czy wrocławskich uczelni. Mamy nadzieję, że także w tym roku będziemy mieli w gronie startujących reprezentację rektorów, nasz - prof. Marek Ziętek – od samego początku startuje z numerem 1 – opowiada dr Tomasz Zatoński. – W minionym roku mieliśmy okazję zmierzyć czasy rektorom Akademii Wychowania Fizycznego, Papieskiego Wydziału Teologicznego czy Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Liczymy, że w tym roku grono jeszcze się powiększy – dodaje.

– Środowisko akademickie biega chętnie – mamy nadzieję, że studenci, doktoranci i pracownicy wrocławskich uczelni tłumnie świętować będą z nami początek nowego roku akademickiego na sportowo – zachęca dyrektor Biegu Uniwersytetu Medycznego. Szczegółowe informacje i formularze rejestracyjne znaleźć można na stronie:
http://www.bieg.umed.wroc.pl

4.08.2017 r. oficjalnie otwarta została druga pracownia rezonansu magnetycznego w Zakładzie Radiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu.

Nowy rezonans należy do najnowocześniejszych w Polsce. To aparat 3 - teslowy, (ten, z którego szpital dotychczas korzystał ma 1,5 tesle) co daje dużo większą jakość obrazu. Dzięki temu możliwa będzie diagnostyka pacjentów na najwyższym poziomie: m.in. zaawansowane badania serca, mózgu, kręgosłupa czy prostaty. Aparat ma najnowocześniejsze oprogramowanie, które umożliwia precyzyjną ocenę i pomiar istotnych funkcji narządów.

- Rezonans kupiony został również z myślą o badaniach dla dzieci z Kliniki Transplantacji Szpiku Hematologii i Onkologii Dziecięcej USK – mówi prof. Marek Sąsiadek, kierownik Zakładu Radiologii USK. – Dotychczas, by przyśpieszyć diagnostykę, część małych pacjentów musiała jeździć do innych placówek.

Pozyskanie nowego aparatu przy utrzymaniu dotychczasowego rezonansu znacznie zmniejszy kolejki pacjentów szpitalnych i ambulatoryjni. Obecnie czas oczekiwania w AOS USK to ok rok. Rocznie w USK wykonywanych jest ok. 6100 badań rezonansem magnetycznym.

- Pracownicy szpitala stanęli przed ogromnym wyzwaniem logistycznym – mówi inż. Marek Dmoch nadzorujący inwestycję z ramienia USK. - W ciągu 3 miesięcy udało się zrealizować projekt obejmujący dostosowanie pomieszczeń, wykonanie instalacji, osłon radiologicznych, a przede wszystkim wzmocnienie konstrukcji stropu. Sam magnes rezonansu transportowany był nad dachem budynku J (blok operacyjny), dźwigiem o ramieniu 57 m i udźwigu 15 ton i przetransportowany przez otwór w ścianie szczytowej (od strony patio.

Koszt całej inwestycji: 9 761 104 zł.

Koszt aparatu rezonansu megnetycznego: 7 103 046 zł.

Koszt remontu, instalacji aparatu, szkolenia pracowników: 1 866 341 zł.

Sprzęt anestezjologiczny oraz strzykawka automatyczna, aparat do znieczulania, pulsoksymetr: 200 000 zł

Pozyskane środki:
4 758 000 zł. Ministerstwo Zdrowia,
2 500 000 zł Fundacja na Ratunek Dzieciom z Chorobą Nowotworową.
Pozostała kwota to środki własne USK.

Pacjenci i lekarze ramię w ramię

W czasie kampanii Drugie życie niemal do wszystkich szkół, które wzięły udział w akcji udali się lekarze transplantolodzy i osoby po przeszczepie, by spotkać się z młodzieżą i porozmawiać o przeszczepianiu narządów. Jednoczesna wizyta lekarza iosoby po przeszczepie to najlepszy sposób na pokazanie wielu aspektów przeszczepiania narządów. „Podczas spotkań z młodzieżą widzę, że młodzi ludzie potrzebują wiedzy merytorycznej na temat transplantacji, by walczyć z mitami, które narosły wokół tego tematu. Ale nic tak do nich nie przemawia jak prawdziwe historie osób, które żyją z przeszczepionym organem. To te osoby są prawdziwymi bohaterami naszej akcji. To ich opowieści wzruszają i napędzają tych młodych ludzi do działania"– mówiła dr n. med. Dorota kamińska, transplantolog w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu, główny ekspert medyczny kampanii.

Kampania na wagę życia

Młodzież, podczas kampanii odważnie, z zapałem i pełnym przekonaniem o słuszności swoich działań promowała transplantację zarówno wśród swoich rówieśników, jak i wśród mieszkańców miast. Do działania i wymyślania kolejnych, kreatywnych akcji promocyjnych zachęcały nie tylko spotkania z lekarzami i pacjentami po przeszczepieniu. Uczniowie na bieżąco śledzili statystyki dotyczące przeprowadzanych przeszczepień, a te są lepsze niż rok temu. To napawa optymizmem i jeszcze bardziej zapala do działania. Takiego czasu nie można zmarnować.
W maju tego roku przeszczepiono więcej narządów od dawców zmarłych: 70 nerek (51 w maju 2016), 23 wątroby
(17 w maju 2016), 5 serc (4 w maju 2016) i 3 płuca (2 w maju 2016). "Coraz lepsze statystyki napawają optymizmem nie tylko nas, organizatorów i ekspertów medycznych kampanii Drugie życie. Cieszy się także młodzież, bo to ona jest autorem sukcesu tej akcji. Musimy jednak pamiętać, że ani na chwilę nie wolno nam zwolnić tempa
w promowaniu transplantacji, bo zawsze może być lepiej. Poza tym właśnie tego oczekują od nas pacjenci, którzy czekają na nowy organ. Ta wspaniała młodzież, która z roku na rok bierze udział w kampanii, doskonale o tym wie." –tłumaczyła dr Teresa Dryl-Rydzyńska, dyrektor generalny Fresenius Medical Care Polska.

Manekin Challenge, czyli bez słów o transplantacji

O tym, czy oddać narządy po śmierci do transplantacji rozmawia się niezwykle trudno. Obraz mówi więcej niż tysiąc słów. Udowodniła to młodzież z Technikum nr 6 w Głogowie, która wzięła udział w akcji zorganizowanej
z okazji Ogólnopolskiego Dnia Transplantacji (26 stycznia 2017). Szkoły z Dolnego Śląska nagrały krótkie, 30-sekundowe filmy w konwencji Manekin Challenge, chcąc w ten nietypowy sposób zwrócić uwagę na problem wciąż niskiej wiedzy społecznej na temat świadomego dawstwa narządów. Technikum nr 6 z Głogowa zrealizowało najlepszy film, za który dziś przedstawiciele tej szkoły odebrali nagrodę specjalną z rąk organizatorów kampanii.

Laureaci

Pomysłowość, zaangażowanie i zapał uczniów oceniali członkowie Kapituły, w skład której weszli przedstawiciele organizatorów i partnerów kampanii. Dziś w Auli im. Jana Pawła II, na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu członkowie Kapituły wręczyli najbardziej zaangażowanym zespołom wyróżnienia i nagrody w wysokości 1000 zł ufundowane przez firmę Fresenius Medical Care Polska. Nagrodzeni uczniowie przekażą pieniądze
na wybrane cele charytatywne.Nagrodzone szkoły:

· Technikum nr 1 im. T. Kościuszki w Wołowie

· Liceum Ogólnokształcące im. M. Skłodowskiej-Curie w Bogatyni

· Zespół Szkół i Placówek Kształcenia Zawodowego w Bielawie

Wyróżnione szkoły: Zespół Szkół Ekonomicznych w Głogowie, Zespół Szkół Ogólnokształcących w Kłodzku, Zespół Szkół w Strzegomiu, Liceum Ogólnokształcące nr 12 we Wrocławiu oraz Zespół Szkół nr 1 w Dzierżoniowie. Technikum nr 6 w Głogowie otrzymało nagrodę specjalną za realizację najlepszego filmu promującego transplantację, wykonanego w konwencji Manekin Challenge.

Historia

Pierwsza edycja kampanii Drugie życie wystartowała w roku szkolnym 2008/2009. Od tego czasu, wzięło w niej udział 300 tys. uczniów z 750 szkół. W dziewięciu województwach (wielkopolskie, małopolskie, lubuskie, warmińsko-mazurskie, kujawsko-pomorskie, śląskie, podkarpackie, łódzkie i dolnośląskie) młodzi ludzie rozdali milion oświadczeń woli, a zwycięzcy wsparli czekami charytatywnymi kilkadziesiąt osób i instytucji.

Organizatorzy i patroni akcji

Organizatorem akcji jest Fresenius Medical Care Polska. Kampania Drugie życie jest elementem rządowego programu „Partnerstwo dla Transplantacji” w Wielkopolsce i Małopolsce. W województwie dolnośląskim patronat nad kampanią objęli: Cezary Przybylski - Marszałek Województwa Dolnośląskiego, Roman Kowalczyk - Dolnośląski Kurator Oświaty, ks. abp Józef Kupny - Metropolita Wrocławski, Rafał Dutkiewicz – Prezydent Miasta Wrocławia, prof. dr hab. Marek Ziętek – Rektor Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu oraz TVP Wrocław. W skali ogólnopolskiej przedsięwzięciu patronują także: Prymas Polsk - abp Wojciech Polak, Minister Edukacji Narodowej - Anna Zalewska, prof. dr hab. n. med. Lech Cierpka - Krajowy Konsultant w dziedzinie Transplantologii Klinicznej, Polska Unia Medycyny Transplantacyjnej, Ogólnopolskie Stowarzyszenie Osób Dializowanych, Polska Federacja Pacjentów Dialtransplant, Polskie Stowarzyszenie Sportu po Transplantacji, Stowarzyszenie "Życie po przeszczepie" oraz Polskie Towarzystwo na Rzecz Donacji Narządów.

USK w pierwszej trójce w Polsce

Dziennik „Rzeczpospolita” opublikował dzisiaj Ranking Szpitali Publicznych 2017. W gronie najlepszych szpitali w Polsce znalazł się Uniwersytecki Szpital Kliniczny przy ul. Borowskiej we Wrocławiu. W kategorii dużych placówek USK zajął trzecie miejsce.

Ranking po raz 13. przeprowadziła firma Magellan. Analitycy brali pod uwagę sukcesy finansowo – organizacyjne: efektywność aktywów, rentowność sprzedaży oraz dynamikę kontraktu z NFZ. Szpitale podzielone zostały w zależności od wysokości kontraktu na trzy grupy: małe, średnie i duże.

- Przed dziesięciu laty byliśmy jednym z najbardziej zadłużonych szpitali w Polsce. – Obecnie jesteśmy jednym z najbardziej stabilnych finansowo, co wpływa to na lepszą jakość opieki nad pacjentem – mówi Piotr Pobrotyn, dyrektor szpitala. – Dziś wraz z pracownikami świętuje 11-lecie mojej pracy na stanowisku dyrektora szpitala – wysoka pozycja w rankingu to dla mnie najlepszy prezent – dodaje.

– Jesteśmy jedną z największych placówek w Polsce. Mamy ponad 1 tys. łóżek i ok. 3,5 tys. pracowników. Z powodzeniem łączymy trzy funkcje: kliniczną dla pacjentów, dydaktyczną dla studentów medycyny oraz naukową. Dzięki sukcesom medycznym naszych pracowników mamy już nie tylko uznanie w Polsce, ale również na świecie.

Przecieki okołozastawkowe (PVL, paravalvular leaks) są rzadkim, ale poważnym powikłaniem operacyjnego leczenia wad zastawkowych. Mogą powodować, pomimo wdrożenia optymalnej farmakoterapii, typowe objawy niewydolności serca - w tym zmniejszenie tolerancji wysiłku, duszność podczas wykonywania codziennych czynności, większe niż zwykle uczucie zmęczenia, czy występowanie obrzęków. Może również dochodzić do hemolizy, a więc uszkodzenia i rozpadu czerwonych krwinek.

Brak dokładnej styczności pierścienia sztucznej zastawki z tkanką serca powoduje powstanie szczeliny, przez którą strumień krwi przedostaje się w niewłaściwym kierunku. Powoduje to obciążenie jam serca i krążenia płucnego, a tym samym opisane wcześniej objawy. W takich przypadkach pacjent może wymagać ponownej interwencji operacyjnej, jednak często jest to zbyt ryzykowne. W tej sytuacji alternatywą jest wykonanie procedury przezskórnego zamknięcia przecieku za pomocą tzw. okludera.

Okluder to niewielkie, kilku-, kilkunastomilimetrowe urządzenie skonstruowane z drobnej elastycznej plecionej siateczki metalowej, zbliżone kształtem do dwóch połączonych ze sobą parasolek. Jest ono wprowadzane do układu naczyniowego przez specjalny cewnik umieszczony wewnątrz tętnicy lub żyły, po odpowiednim nakłuciu w pachwinie. Przez cewnik, w miejscu występowania przecieku, implantowany jest wymieniony okluder, którego „parasolki” - po otwarciu - zamykają światło przecieku. Cały zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, jeśli wymaga tego bezpieczeństwo chorego. Zakładanie okludera monitorowane jest radiologicznie, przy czym precyzyjne zlokalizowanie przecieku oraz dokładne umieszczenie urządzenia wymaga jednoczesnego obrazowania z użyciem trójwymiarowego badania ultrasonograficznego serca, za pomocą sondy umieszczonej w przełyku.
W Klinice Kardiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego, kierowanej przez prof. dr. hab. Andrzeja Mysiaka, wykonano - z bardzo dobrym efektem - zabieg przezskórnego zamknięcia przecieku okołozastawkowego. Zabieg przeprowadzili dr hab. Marcin Protasiewicz, dr hab. Wiktor Kuliczkowski i dr hab. Tomasz Witkowski, przy udziale dr. n. med. Grzegorza Smolki z III Oddziału Kardiologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. To pierwsze na Dolnym Śląsku wykorzystanie tej metody leczenia. Wprowadzenie jej pozwoli na skuteczniejsze postępowanie w przypadku określonych pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych.

Uczestnicy konferencji:

Prof. dr hab. Andrzej Mysiak
Kierownik Kliniki Kardiologii
Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu

Dr hab. Marcin Protasiewicz
Klinika Kardiologii
Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu

Dr hab. Wiktor Kuliczkowski
Klinika Kardiologii
Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu

Dr hab. Tomasz Witkowski
Klinika Kardiologii
Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu

W piątek 3 lutego 2017 r. w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym odbyły się bezpłatne badania profilaktyczne oraz konsultacje ze specjalistami, onkologiem, chirurgiem onkologiem, anestezjologiem, ginekologiem i hematologiem. Z bezpłatnych porad z zakresu: profilaktyki, diagnostyki i leczenia onkologicznego skorzystało kilkaset osób. Inicjatorem akcji było USK i Dolnośląski Oddział Wojewódzki NFZ.
Swoje stanowiska miały także Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna we Wrocławiu oraz Dolnośląski Wojewódzki Ośrodek Medycyna Pracy, które przeprowadziły pomiary tlenku węgla w wydychanym powietrzu.

Na stanowisku NFZ - wydawanie były dane dostępowe do konta w Zintegrowanym Informatorze Pacjenta (ZIP). Przedstawiciele Funduszu udzielali informacji na temat leczenia onkologicznego, programów profilaktycznych finansowanych przez NFZ oraz innych świadczeń zdrowotnych w ramach publicznej opieki zdrowotnej.

Fot. Tomasz Gola

32-letni Piotr z Zamościa nie miał ręki od urodzenia. Teraz jest jedynym człowiekiem na świecie, któremu w takim przypadku przeszczepiono kończynę. Dokonał tego zespół lekarzy z Kliniki Urazowej i Chirurgii Ręki Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu. Znowu byli pierwsi – pokazali, że nie ma dla nich rzeczy niemożliwych, jednocześnie dając nadzieję setkom osób, urodzonych z kalectwem.

Proteza albo przystosowanie do życia z kalectwem – dotychczas były to jedyne możliwości dla tych, którzy przyszli na świat bez kończyn. W przypadku braku ręki jedno i drugie jest trudne. Tylko najnowocześniejsze i bardzo drogie protezy mogą w sposób satysfakcjonujący zastąpić jej funkcję. Proteza bioniczna kosztuje ok. 100 tysięcy dolarów, więc stać na nią tylko nielicznych. Nie każdy też potrafi przystosować się do życia bez ręki. Dla pana Piotra był to ogromny życiowy problem, mimo że normalnie funkcjonuje (pracuje w Muzeum Zamoyskich). A dlaczego nie przeszczep? – można by zapytać. W końcu także w Polsce są specjaliści, którzy to potrafią.
– Na świecie wykonano dotąd ok. 120 przeszczepów kończyny górnej – tłumaczy jeden z nich, dr Adam Domanasiewicz z Kliniki Urazowej i Chirurgii Ręki USK. – Jednak wszystkie u pacjentów, którzy stracili ją w wyniku urazu. To zupełnie inna sytuacja.

Co umie mózg?

Przede wszystkim chodzi o to, że mózg człowieka, który miał rękę potrafi ją „obsługiwać”. Odpowiada za to reprezentacja korowa, dzięki której można świadomie poruszać kończyną. Dotychczas sądzono, że u ludzi z wadą wrodzoną taka reprezentacja się nie wykształciła, więc nawet gdyby przeszczepić im rękę, to i tak nie da się sterować jej ruchem. Teoretycznie przeszczep byłby tylko żywą protezą, której nie można by używać pod kontrolą umysłu. Przeszczep kończyny jest zabiegiem skomplikowanym, uważano więc że nie ma sensu wykonywać go w takich przypadkach.
– Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku – powiedział prof. Jerzy Gosk, szef Kliniki Urazowej i Chirurgii Ręki USK po udanym zabiegu, przytaczając popularne przysłowie. – I my właśnie ten krok zrobiliśmy.
Wrocławski zabieg przybliża nas do obalenia tezy o nieodwracalności pewnych procesów w mózgu. Pacjent USK nie miał ręki całe życie, a jednak tuż po zabiegu, gdy tylko został rozintubowany, ruszał palcami. Lekarze przyznają: jeszcze nie czuje dłoni, ale porusza palcami pod kontrolą wzroku, co świadczy o większych możliwościach mózgu niż dotąd zakładano. I otwiera zupełnie nowe perspektywy ludzi, którzy rodzą się bez górnych kończyn.

Wcześniejsze doświadczenia

– Nie robiliśmy eksperymentów medycznych – zastrzega dr Domanasiewicz, przedstawiając wcześniejsze dokonania innych ośrodków.
Do tej pory na świecie wykonano dwa takie zabiegi u bliźniąt syjamskich (Malezja 2000 r. - dr Pathmanathan i Kanada 2006 r. - dr Ronald Zuker). W obu przypadkach podczas operacji rozdzielenia zroślaków trzeba było poświęcić życie jednego dla ratowania drugiego. Pod względem medycznym to sytuacja zupełnie inna, choćby z powodu jednakowego kodu genetycznego dawcy i biorcy. Inny przypadek dotyczy już Polski. W 2009 r. w ośrodku w Trzebnicy, gdzie przez 25 lat pracował dr Domanasiewicz, zespół kierowany przez prof. Jerzego Jabłeckiego przeszczepił rękę od zmarłego dawcy mężczyźnie, który stracił ją w dzieciństwie. Żył bez niej przez blisko 30 lat, więc także można było się obawiać, że nastąpił u niego nieodwracalny zanik reprezentacji korowej. A jednak dziś pacjent ma coś znacznie więcej niż „żywą protezę”, jego mózg nauczył się ponownie „obsługiwać” nową kończynę. Oczywiście, wymagało to specjalistycznej i długotrwałej neurorehabilitacji, ale okazało się możliwe.
– Od tego czasu myślałem o tym, by pójść jeszcze dalej – przyznaje chirurg.
Ostateczna decyzja o przeprowadzeniu pionierskiego zabiegu zapadła w grudniu, gdy do USK dotarła informacja o potencjalnym dawcy. Okazało się, że najbardziej odpowiednim kandydatem do przeszczepu jest pan Piotr.

13 godzin napięcia

Cała operacja trwała 13 godzin. Składało się na nią kilka etapów: pobranie ręki od dawcy, przygotowanie kikuta biorcy i ostateczne zespolenie.
Uczestniczyły w tym dwa zespoły lekarzy z USK. Podczas gdy zespół kierowany przez dr Adama Domanasiewicza pobierał i preparował amputant do połączenia, inna grupa, z szefem Kliniki Urazowej i Chirurgii Ręki USK dr. hab. Jerzym Goskiem na czele, przygotowywała do przeszczepu kikut biorcy. Lekarze wiedzieli, że mają przed sobą wyjątkowe trudności, z którymi nikt przed nimi się nie zmierzył. W przeciwieństwie do pacjenta, który stracił kończynę na skutek urazu, osoba z wadą wrodzoną nie ma wykształconych wszystkich elementów anatomicznych, część ma w zaniku, a części w ogóle nie ma. Mięśnie, kości, naczynia krwionośne i nerwy dawcy i biorcy mogą do siebie nie pasować lub nie mieć swoich odpowiedników.
W tym przypadku np. średnica naczyń krwionośnych i nerwów biorcy była aż czterokrotnie mniejsza od ich średnicy u dawcy. Dlatego zespolono je wyżej od zespolenia kostnego, czyli na ramieniu (kości zespolono na poziomie nadgarstka). Samo zespolenie wykonały połączone siły obu zespołów. Łącznie z instrumentariuszkami i pielęgniarkami anestezjologicznymi w zabiegu brało udział kilkanaście osób.

Co dalej?

Pan Piotr mówi, że spełniło się jego największe marzenie. Ma świadomość, że czeka go jeszcze długa droga, zanim będzie mógł używać swojej nowej ręki. Na razie cieszy się, że jego organizm nie odrzucił przeszczepu i może poruszać palcami. Jego rehabilitacja potrwa około roku - aksony nerwów regenerują się w tempie ok. 1 mm na dobę. Osobną sprawą jest neurorehabilitacja, podczas której jego mózg będzie się uczył poruszać ręką. Ambicje lekarzy z Kliniki Chirurgi Urazowej i Chirurgii Ręki Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu sięgają jeszcze dalej. W planach jest przeszczep u pacjenta, który od urodzenia nie ma obu rąk. Dr Domanasiewicz zapowiada, że w takim przypadku biorca zostanie poddany neurorehabilitacji przed zabiegiem, co zwiększy szansę na reedukację funkcji ruchowych.
– Transplantologia jest jednym ze strategicznych obszarów naszego ośrodka – mówi dyrektor USK Piotr Pobrotyn. – Przeszczep, wykonany w grudniu przez naszych lekarzy to także element naszej strategii dla pacjentów, która nie zbliża nas do świata, ale sprawia, że to świat przychodzi do nas.

Funkcjonowanie Banku Mleka Kobiecego pozwala w pełni zrealizować zalecenia dotyczące sposobu żywienia wcześniaków i dzieci chorych, które nie mogą być karmione mlekiem własnej matki. Pasteryzowane mleko kobiece stanowi uzupełnienie pokarmu własnej matki, a obowiązujące procedury sprzyjają w przyszłości karmieniu naturalnemu.

Zespół uczestniczący w pionierskim zabiegu:
Operatorzy: dr Adam Domanasiewicz, dr hab. Jerzy Gosk, dr Jacek Martynkiewicz, lek. Marek Stępniewski, dr Piotr Barć, dr Monika Pfanhauser, lek. Sebastian Kuliński, lek. Szymon Manasterski, lek. Ewa Wagner , lek. Olga Gutkowska, dr Tomasz Dawiskiba.
Anestezjolodzy: lek. Ewa Stadnik , lek. Krzysztof Lewandowski.
Instrumentariuszki: Maria Pawlus, Alina Grozik, Małgorzata Bednarek, Edyta Kryś
Pielęgniarka anestezjologiczna: Barbara Jeszke.
Lekarze oddziałowi: Michał Bąk, Łukasz. Michalak, Zbigniew Pawęzowski.

Alicja Giedroyc

19. grudnia 2016 roku rozpoczął działalność Regionalny Bank Mleka w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu.

Dowody naukowe niezbicie wskazują, że żywienie mlekiem kobiecym we wczesnym etapie życia dziecka ma ogromne znaczenie dla jego zdrowia i rozwoju. Do popularyzacji idei banku mleka przyczyniają się przekonania matek karmiących o wartości kobiecego mleka i potrzeby dzielenia się nim w bezpieczny sposób.

Program Regionalnego Banku Mleka zakłada gromadzenie, badanie i pasteryzację nadmiaru mleka, pozyskanego od matek dzieci urodzonych w Szpitalu, z przeznaczeniem dla tych noworodków, które z przyczyn losowych nie mogą być czasowo karmione mlekiem własnej mamy. Mleko z banku przeznaczone zostanie w pierwszej kolejności dla noworodków urodzonych przedwcześnie.

Cenny lek dla wcześniaków i noworodków chorych

- Mleko biologicznej matki jest najlepszym pokarmem dla dziecka – zarówno zdrowego, jak i chorego, ponieważ zaspokaja wszystkie potrzeby odżywcze noworodków, a ponadto zawiera unikalne bioaktywne składniki. Zachęcamy wszystkie mamy, które mają więcej pokarmu niż potrzebują ich dzieci, do jego honorowego oddawania. Dla najbardziej potrzebujących pacjentów – wcześniaków i noworodków chorych – mleko kobiece ma wartość cennego leku, a nie zawsze mogą go otrzymać od własnej mamy - mówi dr hab. n. med. prof. nadzw. Barbara Królak-Olejnik, Kierownik Kliniki Neonatologii w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu.

Bank Mleka w szpitalu przy ul. Borowskiej 213 jest wyposażony w najnowszy sprzęt do utrwalania i badania pokarmu kobiecego, zapewniający jego bezpieczeństwo i jakość.

- Bank Mleka otwierany w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu, stanowi dopełnienie opieki okołoporodowej nad matką i noworodkiem. Z zasobów banku będą korzystać dzieci przedwcześnie urodzone nie tylko w naszym szpitalu. Zapas pokarmu będziemy mogli przekazywać innym placówkom - zaznacza Piotr Pobrotyn Dyrektor Szpitala

Sukcesy i plany na przyszłość

- Cieszymy się jako Fundacja z powstania nowego banku mleka o zasięgu regionalnym. Wierzymy, że działalność Regionalnego Banku Mleka w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu potwierdzi korzyści polegające na skróceniu czasu hospitalizacji oraz obniżeniu kosztów leczenia płynących ze zmiany modelu żywienia wcześniaków, które wykazał już program realizowany w banku mleka w Toruniu. Potrzebne są jednak rozwiązania systemowe i regulacje prawne. Zapewni to nieograniczony dostęp do mleka kobiecego dla dzieci najbardziej potrzebujących w całym kraju. – ocenia dr Aleksandra Wesołowska, Prezes Fundacji Bank Mleka Kobiecego.

Przedsięwzięcie realizowane przez Uniwersytecki Szpital Kliniczny przy ul. Borowskiej oraz Fundację Bank Mleka Kobiecego, jest współfinansowane z budżetu Miasta Wrocławia. Dzięki temu możliwy był zakup nowoczesnego sprzętu m.in pasteryzatora, aparatu do badania składu pokarmu oraz urządzeń chłodniczych do bezpiecznego przechowywania mleka.

Czwarty Portret Polskiej Medycyny dla lekarza z USK Prof. Andrzej Kübler z Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii USK został laureatem Portretów Polskiej Medycyny 2016 (26.10.2016 r.). Wyróżnienie przyznawane jest przez dziennikarzy miesięcznika i portalu Rynek Zdrowia już po raz jedenasty. W latach ubiegłych laureatami konkursu byli: Piotr Pobrotyn, dyrektor USK, prof. Alicja Chybicka, kierownik Kliniki Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej USK oraz dr hab. Paweł Tabakow z Kliniki Neurochirurgii USK.

Portrety są wręczane w sześciu kategoriach: Menedżer Rynku Zdrowia (placówki publiczne), Menedżer Rynku Zdrowia (placówki niepubliczne), Wydarzenie Rynku Zdrowia, Lekarz Rynku Zdrowia, Osobowość Rynku Zdrowia, Lider Rynku Zdrowia.

Prof. Andrzej Kübler otrzymał tytuł Lekarza Rynku Zdrowia za podtrzymywanie przez kilkudziesięcioosobowy zespół, którym kierował funkcji życiowych kobiety tak, by na świat przyszedł jej syn. Zazwyczaj w takiej sytuacji szpital wszczyna procedurę orzeczenia śmierci mózgowej. Tym razem procedurę wstrzymano do czasu urodzenia dziecka. - Gdybyśmy uruchomili tę procedurę, kobieta byłaby formalnie martwa. Nie mielibyśmy wtedy prawa opiekować się nią w szpitalu. Utrzymywanie funkcji ciała nieżyjącej matki było dla dziecka jedyną szansą na przeżycie - tłumaczył prof. Kübler w jednym z wywiadów.

To nie jedyne wyróżnienie dla Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii USK w tym roku. W październiku otrzymała tytuł Idealnej Kliniki i została wybrana wymarzonym miejscem pracy przez anestezjologów z całej Polski. Ranking przeprowadził prestiżowy medyczny magazyn Medical Tribune. USK został już po raz trzeci wyróżniony tym tytułem.

Pierwsza edycja kampanii Drugie życie na Dolnym Śląsku.
Modzież będzie promować transplantację.
Światowy Dzień Donacji i Transplantacji 26.10.2016 r.

Dr hab. Paweł Tabakow z Kliniki Neurochirurgii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu znalazł się wśród 30 Kreatywnych Wrocławia w kategorii nauka. To wyróżnienie dla nieszablonowych i nowatorskich wrocławian, przyznawane w tym roku po raz drugi przez portal www.wroclaw.pl.

Nagrody wręczano podczas uroczystej gali 22 września b.r. Przedstawiając sylwetkę wyróżnionego podkreślano, że osiągnięcie zespołu pod kierunkiem dr. hab. Pawła Tabakowa i prof. Włodzimierza Jarmundowicza jest sukcesem światowej skali. Neurochirurdzy z Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w 2012 r. wykorzystali eksperymentalną metodę rekonstrukcji rdzenia kręgowego, używając glejowych komórek węchowych. Kolejne półtora roku trwała intensywna rehabilitacja młodego mężczyzny. Pacjent odzyskał częściowe czucie w nogach, kontrolę nad funkcjami fizjologicznymi i seksualnymi, zaczął chodzić. Efekty operacji i rehabilitacji wrocławianie publicznie przedstawili w 2014 r.

Film o sukcesie polskich lekarzy pokazała prestiżowa BBC One, wyniki prac zespołu opublikowane zostały w naukowym „Cell Transplantation”, informowały o nim media na całym świecie. Rezultaty zabiegu wzbudziły nadzieję na powrót do zdrowia u tysięcy ludzi z uszkodzonym rdzeniem kręgowym.

Prace nad nową metodą rekonstrukcji zniszczonego rdzenia kręgowego w Klinice Neurochirurgii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego trwały ponad 12 lat. Z klinicystami współpracowali naukowcy z Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN oraz fizjoterapeuci i rehabilitanci.

31 marca mija 50 lat od pierwszego w Polsce przeszczepu nerki od dawcy żyjącego. Wykonał go prof. Wiktor Bross z Akademii Medycznej we Wrocławiu. Zespół w ciągu kilku kolejnych lat przeszczepił w sumie 11 nerek, w tym dwie od żywych dawców. Zespołowi nefrologów przewodził prof. Zdzisław Wiktor

W latach 70 zaprzestano przeszczepiania nerek. Program transplantacyjny reaktywowano dopiero w 1983 roku z inicjatywy profesorów: Klemensa Skóry i Zenona Szewczyka. Jednym z pierwszych chirurgów, który na nowo rozpoczął przeszczepianie nerek był prof. Piotr Szyber obecnie kierownik Kliniki Chirurgii Naczyniowej Ogólnej i Transplantacyjnej.
Obecnie zespół Kliniki Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej kontynuuje te działania, zajmując się dializoterapią, nefrologiczną stroną przeszczepów, promocją transplantologii.

Niestety w Polsce liczba wszystkich przeszczepów nie rośnie lecz wykazuje tendencje spadkową. Liczba przeszczepów od dawcy żywego, to zaledwie 5 proc. W Skandynawii, Holandii czy Stanach Zjednoczonych to od 30 do 50 proc. Jak podkreślają transplantolodzy nie ma to medycznego uzasadnienia.

W rzeczywistości by wykluczyć jakiekolwiek ryzyko powikłań dawca i biorca mają wykonane wszystkie badania, a sam zabieg jest bezpieczny. Dawcy i biorcy są pod kontrolą przez całe życie. Dawca po przeszczepie prowadzi normalnie życie i może wykonywać wszelkie aktywności zawodowe czy sportowe, które miały miejsce przed zabiegiem. W USK nerki zwykle są pobierane laparoskopowo. Po dwóch, trzech dniach dawca może wyjść do domu.Musimy jednak pamiętać, że oddawanie narządu musi być dobrowolne i w pełni świadome, dlatego przez rozpoczęciem kwalifikacji dawca spotyka się z psychologiem.
Dla pacjenta narząd pobrany od żywej osoby jest dużo lepszy. Narząd pobrany od dawcy po śmierci mózgowej nie jest w tak dobrym stanie, co więcej od pobrania do przeszczepienia mija zawsze kilkanaście – kilkadziesiąt godzin niedokrwienia narządu, co dodatkowo uszkadza nerkę.
Pacjenci, oczekujący na przeszczep muszą być dializowani. Ich życie podporządkowane jest wizytom w szpitalu. Pacjent musi przyjeżdżać trzy, cztery razy w tygodniu do stacji dializ na czterogodzinny zabieg. Jakość życia po przeszczepie jest znacząco lepsza, prowadzone w tym zakresie badania wskazują, że życie takich pacjentów trzykrotnie się wydłuża.

Przeszczepy w Polsce

• Liczba przeszczepów od dawców zmarłych (2015 r.) 958
• Liczba przeszczepów rodzinnych (2015 r.) 60
• Liczba osób oczekujących w Polsce na przeszczep to ponad 900, realnie osób oczekujących na zabieg jest dwukrotnie więcej.
• W 2015 r. w USK wykonano 7 przeszczepów od żywych dawców. Na Dolnym Śląsku to największy ośrodek przeszczepiający nerki od żywych dawców.

Kto może być dawcą:

1. Bez zgody sądu: osoby spokrewnione (rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, współmałżonkowie, dzieci, wnuki).
2. Potrzebna jest zgoda sądu oraz opina Komisji Etyki przy Krajowej Radzie Transplantacyjnej w przypadku osoby z dalszej rodziny lub osoby niespokrewnionej.

Gdzie mogą zgłaszać się pary dawcy-biorcy?

• Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej USK tel. 71 733 25 43 lub 71 733 25 00, e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

• Biuro ds. Transplantacji, Klinika Chirurgii Naczyniowej, Ogólnej i Transplantacyjnej tel. 71 733 20 40, Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

Polecam stronę:
www.zywydawcanerki.pl

(Wrocław, 8.03.2016 r.) Rozpoczęły się poszukiwania dwójki pacjentów, którzy przejdą nowatorską operację regeneracji rdzenia kręgowego. Zostaną oni wybrani spośród osób z całego świata, które zgłoszą się za pośrednictwem strony internetowej walk-again-project.org.

Projekt „Wrocław Walk Again” jest kontynuacją nowatorskiej eksperymentalnej terapii rekonstrukcji przerwanego rdzenia kręgowego przy użyciu komórek glejowych pobranych z opuszki węchowej oraz wszczepów z nerwów obwodowych. W 2012 r. przeprowadzona została pierwsza tego typu operacja. Pacjent – Dariusz Fidyka – odzyskał częściowo czucie w porażonych kończynach i możliwość poruszania się. Powodzenie eksperymentu stało się inspiracją do kontynuacji badania, co pozwoli ocenić bezpieczeństwo i skuteczność zastosowanej terapii.

Kwalifikacje już ruszyły!
Wkrótce kolejne dwie osoby, wyłonione na podstawie wniosków złożonych za pośrednictwem strony walk-again-project.org, będą miały szansę znów zacząć chodzić. Zakwalifikowani zostaną pacjenci o szczególnym uszkodzeniu rdzenia – jego całkowitym przecięciu ostrym narzędziem. Na stronie internetowej zostały umieszczone szczegółowe kryteria udziału w eksperymentalnym leczeniu, a także informacje o tym, jakie dokumenty należy przesłać za pomocą specjalnego formularza, dostępnego po zalogowaniu. Na podstawie otrzymanych informacji komisja wybierze grono osób, które przejdą dodatkowe badania w Zakładzie Neurorehabilitacji „Akson” we Wrocławiu oraz Zakładzie Patofizjologii Narządu Ruchu w Poznaniu. Pozwoli to na wybór dwóch pacjentów do udziału w projekcie.
– Na przykładzie jednej udanej operacji nie możemy wyciągać daleko idących wniosków. Chcemy powtórzyć swój sukces, by móc powiedzieć, że opracowaliśmy nową metodę leczniczą – mówi dr hab. Paweł Tabakow, kierownik projektu. Od kwalifikacji i początkowych badań do przeprowadzenia zabiegu minie co najmniej rok.

Pod okiem specjalistów
Projekt jest prowadzony w ramach działalności Kliniki Neurochirurgii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu. W badaniu uczestniczy interdyscyplinarny zespół lekarzy i naukowców, m.in. z Zakładu Podstaw Nauk Medycznych Wydziału Farmacji Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Zakładu Rehabilitacji Leczniczej w Urazach i Chorobach Kręgosłupa „Akson” we Wrocławiu, Zakładu Patofizjologii Narządu Ruchu Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Instytutu Immunologii i Eksperymentalnej Terapii Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu, a także badacze z University College London pod kierownictwem prof. Geoffreya Raismana. Koszty badania zostaną pokryte m.in. ze środków Nicholls Spinal Injury Foundation z Wielkiej Brytanii. Zakwalifikowani uczestnicy nie będą płacić za swoje leczenie i rehabilitację.

Przyszłość opracowanej metody
Liczbę uszkodzeń kręgosłupa i rdzenia kręgowego szacuje się na świecie na około 25-35 osób rocznie na milion mieszkańców. Ich połowa to uszkodzenia odcinka szyjnego, które mają zwykle najcięższe konsekwencje. Większość uszkodzeń rdzenia to następstwo wypadków komunikacyjnych, upadków z wysokości, skoków do wody. Te, które dają największe szanse na wyleczenie w ramach projektu „Wrocław Walk Again”, czyli uszkodzenia rdzenia zadane ostrym narzędziem, są zdecydowanie najrzadsze. Jednak opracowanie skutecznej metody ich leczenia może stać się szansą na stworzenie terapii także dla osób z innymi uszkodzeniami rdzenia i, tym samym, na odzyskanie sprawności ruchowej przez tych, którym dotąd nie dawano żadnej nadziei.

Więcej informacji:
Monika Kowalska
rzecznik USK
tel. 662 232 599
e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.