19 maja – Światowy Dzień Nieswoistych Chorób Zapalnych Jelit

Nieswoiste choroby zapalne jelit (NChZJ) to grupa przewlekłych chorób jelit dotycząca głównie osób młodych i aktywnych zawodowo. Zalicza się do nich przede wszystkim dwie jednostki chorobowe – wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) i choroba Leśniowskiego-Crohna (ChLC). NChZJ to choroby o złożonej etiologii, na którą składają się predyspozycje genetyczne, zaburzenia odpowiedzi układu immunologicznego oraz pobudzające ostatecznie wyzwolenie choroby, czynniki środowiskowe m.in. sposób odżywiania, palenie tytoniu czy stosowane leki (antybiotyki, leki przeciwbólowe). Tych chorób jest coraz więcej, a problem coraz częściej dotyka dzieci.

– Przewlekły charakter NChZJ, okresowe zaostrzenia, często duża aktywność procesu zapalnego, powikłania i następstwa ogólnoustrojowe (m.in. zapalenia stawów, niedokrwistość, zmiany skórne, przetoki jelitowo-jelitowe czy jelitowo-skórne) oraz nie zawsze dobra odpowiedź na leczenie powodują, że choroby te stanowią poważny problem kliniczny i wpływają znacząco na jakość życia i funkcjonowanie w społeczeństwie – mówi dr Robert Dudkowiak z Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego i Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu, prezes dolnośląskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Wspierania Osób z Nieswoistymi Zapaleniami Jelita „J-elita”. – NChZJ mogą występować w każdym okresie życia, najczęściej jednak początek choroby ma miejsce w drugiej lub trzeciej dekadzie życia. Zachorować można również w okresie dzieciństwa, a także – co obserwuje się w ostatnim czasie – w wieku podeszłym.

NChZJ występują na całym świecie, jednak największa zapadalność dotyczy rozwiniętych krajów Europy Zachodniej, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Australii. Najwyższą roczną zapadalność na NChZJ stwierdza się w Europie (24,3 zachorowań/100 tys. w przypadku WZJG i 12,7 zachorowań /100 tys w przypadku ChLC). W tym roku pojawiła się publikacja na temat epidemiologii NCHZJ w Polsce w latach 2009-2020. Przedstawiona częstość występowania i zapadalność na NChZJ w Polsce w tych latach (dane w oparciu o bazę elektroniczną Narodowego Fundusz Zdrowia) wskazują na znaczny wzrost obciążenia społeczeństwa tymi chorobami. W 2020 roku było w Polsce 73 235 z WZJG i 23 574 pacjentów z ChLC.

Częstość występowania WZJG i ChLC wynosiła odpowiednio 191,4 i 61,6 na 100 tys. Z kolei zapadalność, czyli liczba nowo zarejestrowanych przypadków w przedziale roku w przeliczeniu na 100 tys. Polaków wynosiła 12,5 dla WZJG i 4,7 dla ChLC.

– Dane te pokrywają się z obserwowanym od dłuższego czasu wyraźnym zwiększeniem liczby hospitalizacji w Polsce zarówno z powodu WZJG, jak i ChLC – dodaje dr Robert Dudkowiak. – O wzroście zachorowalności na NChZJ wśród dzieci świadczą także doniesienia z pediatrycznych ośrodków gastroenterologii i coraz większa liczba pacjentów trafiająca spod opieki pediatry do gastroneterologa po osiągnieciu pełnoletności. Pandemia COVID-19 niewątpliwie zmieniła podejście do leczenia tej grupy chorób oraz sam obraz choroby. O skali problemu NChZJ świadczy również fakt, że w sejmie jesienią 2017 r. złożony został projekt skoordynowanej opieki nad tą grupą pacjentów i dąży się do tego, aby na leczenie i prowadzenie chorych z WZJG i ChLC przeznaczyć odrębną pulę pieniędzy w stosunku do pozostałych chorych gastrologicznych. Model zakłada powstanie kilkunastu centrów leczenia NChZJ w całej Polsce z lekarzami różnych specjalności, wyposażonych w nowoczesny sprzęt, oferujących zarówno opiekę szpitalną jak i ambulatoryjną (w poradni) oraz leczenibiologiczne. Realizacja projektu została wstrzymana w związku z pandemią COVID-19, jednak pozytywną informacją dla pacjentów z NChZJ jest decyzja Ministerstwa Zdrowia, które od stycznia 2022 r. zniosło ograniczenie czasowe dostępności do leczenia biologicznego.

Z okazji Światowego Dnia NChZJ stadion we Wrocławiu zostanie podświetlony na fioletowo.

Działający przy Klinice Gastroenterologii i Hepatologii USK dolnośląski oddział Polskiego Towarzystwa Wspierania Osób z Nieswoistymi Zapaleniami Jelita „J-elita” zaprasza na spotkanie organizowane w ramach Dni Edukacji dla pacjentów, które planowane jest 17 września br. Więcej informacji o tym wydarzeniu podamy na stronie www.usk.wroc.pl

Stulecie otorynolaryngologów we Wrocławiu

1200 specjalistów z Polski, Europy i USA weźmie udział w jubileuszowym 50 Zjeździe Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi we Wrocławiu w dniach 18-21 maja br. Termin jest nieprzypadkowy: dokładnie 19 maja mija 100 lat od pierwszego zjazdu Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego, którego tradycje kontynuuje PTOChGiS. Organizatorami naukowego spotkania są Katedra i Klinika Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego i Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu oraz Polskie Towarzystwo Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi, a patronat nad wydarzeniem objął rektor UMW prof. Piotr Ponikowski i prezydent Wrocławia Jacek Sutryk.

Zjazdy PTOChGiS organizowane są co dwa lata, ale z powodu pandemii poprzedni odbył się w formie zdalnej.

– Teraz wreszcie, po czteroletniej przerwie, będziemy mogli spotkać się osobiście, wymienić doświadczeniami – nie kryje radości prof. Tomasz Zatoński, przewodniczący komitetu naukowego i organizacyjnego zjazdu, kierownik Katedry i Kliniki Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi UMW, przewodniczący elekt Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi, prorektor UMW. – Warto też dodać, że ostatnie tak ważne wydarzenie naszego środowiska we Wrocławiu miało miejsce w 1996 r., a równo 100 lat temu, 19-20 maja 1922 roku w Warszawie, naukowe towarzystwo polskich otolaryngologów obradowało po raz pierwszy w historii.

Podczas obrad specjaliści koncentrować się będą jednak przede wszystkim na aktualnościach w swojej dziedzinie. Tematem głównym zjazdu są „Najnowsze trendy w laryngologii” i wokół nich będą toczyły się dyskusje oraz wymiana doświadczeń ekspertów. Jedna z wielu sesji poświęcona została otorynolaryngologicznym aspektom COVID-19. Ta nowa choroba bowiem w dużej mierze dotyczyła objawów i powikłań w obszarze głowy i szyi (m.in. utrata węchu i smaku). Wciąż poważnym problemem medycznym i społecznym pozostają nowotwory głowy i szyi, które nie tylko w Polsce bywają rozpoznawane zbyt późno. Naukowcy podzielą się najnowszą wiedzą na ten temat.

Poza licznymi sesjami naukowymi organizatorzy przygotowali kursy szkoleniowe, warsztaty oraz wystawę medyczną w wersji tradycyjnej. Zaproszenie na zjazd przyjęli najwybitniejsi przedstawiciele środowiska z kraju i zagranicy, m.in. legenda laryngologii prof. Eugen Myers z Pittsburga oraz prof. Ehab. Y. Hanna z Houston.