Informacja o osiągnięciach Katedry i Kliniki Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Akademii Medycznej we Wrocławiu Współpracownicy Katedry i Kliniki Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Akademii Medycznej we Wrocławiu podejmują w swojej działalności naukowej i klinicznej szeroki zakres problemów związanych z diagnostyką i leczeniem najcięższych chorób nerek. Jako przykłady szczegółowych osiągnięć w dziedzinie diagnostyki i leczenia kłębuszkowych zapaleń nerek można wymienić badania nad wpływem współistniejącego uszkodzenia cewek nerkowych na odległe rokowanie procesu kłębuszkowego zapalenia. Z powodzeniem stosowane są zabiegi plazmaferezy połączone z immunomodulacją (przestrajaniem funkcji układu immunologicznego) w leczeniu najcięższych zagrażających życiu postaci tzw. układowych zapaleń naczyń. Kolejny krąg zainteresowań wiąże się z terapią nerkozastępczą, a więc zastępowaniem funkcji zniszczonych nerek za pomocą hemodializy, dializy otrzewnowej i przeszczepienia nerki. W zakresie hemodializy „wizytówką” Katedry są osiągnięcia w wytwarzaniu dostępu naczyniowego. Własne oryginalne publikacje z tego zakresu zyskały międzynarodowe uznanie w postaci publikacji w czołowych światowych czasopismach naukowych, a na stronach internetowych Amerykańskiego Towarzystwa Diagnostyki i Nefrologii Interwencyjnej na 6 pozycji literaturowych uznanych za obowiązkowe do przestudiowania, dwie pochodzą z naszej Katedry. Inny przykład osiągnięć, to udział w prestiżowych międzynarodowych badaniach klinicznych nad wprowadzeniem do medycyny praktycznej nowego środka pobudzającego wytwarzanie krwinek czerwonych u chorych na przewlekłą niewydolność nerek o właściwościach umożliwiających uzyskanie efektu przy wygodnym dawkowaniu jeden raz na dwa lub cztery tygodnie, podczas gdy dotychczasowe preparaty często wymagają iniekcji dwa lub nawet trzy razy w tygodniu. Aktywnie zajmujemy się również czynnikami odpowiedzialnymi za występowanie zwapnień w ścianach naczyń osób leczonych dializami, które są czynnikiem współodpowiedzialnym za zwiększoną śmiertelność sercowo-naczyniową w tej grupie chorych. Ujawniliśmy m.in., że jednym z elementów przyspieszonego procesu starzenia ściany naczyniowej u osób dotkniętych schyłkową niewydolnością nerek jest niedobór związków hamujących wytrącanie soli wapnia. W dziedzinie przeszczepiania nerki opublikowaliśmy szereg prac analizujących powiązania między genetycznymi cechami odpowiedzi immunologicznej a zagrożeniem wystąpienia ostrej i przewlekłej reakcji odrzucania przeszczepionego narządu. Zajmowaliśmy się również wprowadzeniem do praktyki klinicznej w ramach międzynarodowych wieloośrodkowych badań, programów terapeutycznych, które minimalizują nefrotoksyczne oddziaływanie leków immunosupresyjnych i pozwalają na wczesne odstawienie glikokortykosteroidów. Poszerzenie informacji o osiągnięciach Katedry i Kliniki Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Akademii Medycznej we Wrocławiu - Pole kłębuszkowych zapaleń nerek. Podaję następujące szczegółowe osiągnięcia: pierwsze w świecie doniesienie o obniżeniu zdolności limfocytów do przekształceń blastycznych pod wpływem fitohemaglutyniny w fazie nerczycowej submikroskopowego kłębuszkowego zapalenia nerek: wykrycie defektu generacji limfocytów supresyjnych u ponad 40% chorych na przewlekłe postacie kłębuszkowych zapaleń nerek: wykazanie, że – w przeciwieństwie do przypadków o etiologii toczniowej – fenotyp niskiej liczby receptorów klasy pierwszej dopełniacza na erytrocycie nie należy do cech genetycznych, predysponujących do rozwoju idiopatycznego błoniastego i błoniastorozplemowego kłębuszkowego zapalenia nerek; stwierdzenie aktywującego wpływu na granulocyt in vitro przeciwciał wobec cytoplazmatycznych antygenów granulocytarnych, występujących w gwałtownie postępujących kłębuszkowych zapaleniach nerek; ustalenie, że stres hemodynamiczny związany z nadciśnieniem bardziej uszkadza śródbłonek naczyń aniżeli towarzyszące zespołowi nerczycowemu zaburzenia humoralne; określenie na podstawie 25-letniego doświadczenia własnego zespołu przydatności poszczególnych wskaźników morfologicznych, klinicznych i laboratoryjnych w ocenie aktywności i rokowania toczniowego zapalenia nerek.
- Obszar przewlekłej niewydolności nerek. Na podkreślenie zasługują pionierskie, oryginalne prace nad przeciwstawnym oddziaływaniem parathormonu na proliferację limfocytów T (wzmagającym) i limfocytów B (hamującym) w odpowiedzi na stymulację mitogenami oraz wyjaśnieniem subkomórkowych mechanizmów tych oddziaływań; spostrzeżenie o aktywacji przewodnictwa potasowego w mocznicowych limfocytach T; porównanie eliminacji toksyn mocznicowych związanych z białkami podczas hemodializy i ciągłej dializy otrzewnowej, nowatorskie rozwiązania w zakresie uzyskiwania dostępu naczyniowego dla celów hemodializy u osób otyłych i chorych na cukrzycę.
- Pole transplantologii nerek. Z zakresu transplantologii nerek do najważniejszych dokonań badawczych można zaliczyć stwierdzenie, że tolerogenny tor aktywacji pomocniczych limfocytów T występuje u biorców przeszczepu z długotrwałą dobrą czynnością narządu, wyrażając się znamiennie wyższym aniżeli w przewlekłym odrzucaniu odsetkiem komórek z powierczhniową ekspresją cząsteczki CTLA4 w warunkach spoczynkowych i po stymulacji in vitro; wykazanie, że największa ekspresja mRNA dla cytokin zachodzi w nerce dawcy w okresie śmierci mózgu, jeszcze przed jej pobraniem, a uszkodzenia związane z zimnym niedokrwieniem i reperfuzją zwiększają ją już tylko nieznacznie; określenie rokowniczej wartości występowania nacieku eozynofilowego w ostrym odrzucaniu przeszczepionej nerki; uzyskanie danych o przydatności immunohistochemicznego badania osadu moczu w diagnostyce różnicowej dysfunkcji przeszczepionej nerki; wyjaśnienie wpływu inhibitorów kalcyneuryny na farmakokinetykę kwasu mykofenoloewego; ustalenie efektywności protokołów immunosupresji po przeszczepieniu nerki z ograniczeniem użycia glikokortykosteroidów do jednej około operacyjnej dawki. Praca na ten ostatni temat zyskała nagrodę na Światowym Kongresie Nefrologicznym w Berlinie w 2003r, a prof. Klinger przedstawiał wyniki w imieniu międzynarodowego zespołu badaczy z Polski, Czech, Finlandii, Niemiec, Szwajcarii, Szwecji, Węgier i Włoch.
- Z osiągnięć na innych polach badawczych na podkreślenie zasługuje udział prof. Klingera w zespole, który opracował patent na sposób wytwarzania tabletek o przedłużonym działaniu, zawierającym cytrynian potasowy. Produkcję tego preparatu, stosowanego w zabieganiu nawrotom kamicy nerkowej i w leczeniu kwasicy cewkowej wdrożyła jedna z polskich firm farmaceutycznych i jest dostępny dla chorych (preparat Litocid).
|